سید محمدباقر حکیم

وی فرزند سید محسن طباطبایی حکیم می‌باشد. وی در امور سیاسی متأثر از استادش سید محمدباقر صدر بود.

حکیم در نیمه اول سال ۱۹۸۳ موفق به فرار از عراق شد. صدام دستور بازداشت ۱۶ نفر از افراد خانواده حکیم و شکنجه آنها به طرق مختلف و سپس اعدام آنها را صادر کرد. پیامی نیز به این مفهوم به ایشان صادر شد که اگر به تحریک مردم علیه رژیم اقدام کند کشتارها ادامه پیدا خواهد کرد.

وی رابطه نزدیکی با جمهوری اسلامی ایران داشت و بنیانگذار سپاه بدر بود که در جنگ ایران و عراق در کنار ایران علیه رژیم بعث جنگیدند.

سید محمدباقر حکیم در تاریخ ۲۹ اوت ۲۰۰۳ سه ماه پس از سقوط صدام و بازگشتش به عراق، پس از اقامه نماز جمعه در حین خروج از حرم علی بن ابی‌طالب در نجف ترور شد. در این واقعه ۹۵ نمازگزار دیگر نیز همراه او کشته شدند.

• آیت‌الله سید محمدباقر حکیم در گذر زمان
• مرقد شهید آیت‌الله حکیم + عکس

• Wikipedia contributors, "Mohammed Baqir al-Hakim," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Mohammed_Baqir_al-Hakim&oldid=192781579 (accessed March ۵، ۲۰۰۸).